നായരുടെ കുര !

കഴിഞ്ഞ ദിവസം പെരുന്നയിലിരുന്നൊരു നായർ കോൺഗ്രസ്സിനെ നോക്കിയൊന്നു കുരച്ചു. കൊതിക്കെറുവിന്റെയും വിവരക്കേടിന്റെയും കുര. അഭിമാനബോധമുള്ള സകലനായന്മാരുടെയും ശിരസ്സുകുനിപ്പിച്ച കുര.

ജനിച്ചിട്ടിതുവരെ സ്വന്തം ജാതിയെക്കുറിച്ചോർക്കേണ്ട കാര്യം അധികമൊന്നും വന്നിട്ടില്ല. എന്നാൽ ഇന്നലെ നായരായിപ്പോയതിൽ ഞാൻ ആദ്യമായി ലജ്ജിച്ചു തലകുനിച്ചു. അതുപോലെ എത്രയോ നായന്മാരുടെ തലകൾ കുനിഞ്ഞിരിക്കും. ഈ ദുർഗതി നായന്മാർക്കുവരുത്തിയത് പെരുന്നയിലെ നായർ നേതൃത്വം തന്നെ. വിശേഷിച്ച് ജി. സുകുമാരൻ നായർ എന്ന നായന്മാരുടെ അസിസ്റ്റന്റ് സെക്രട്ടറി.

കേന്ദ്രമന്ത്രിസഭയിലേയ്ക്ക് കേരളത്തിൽ നിന്നും നായന്മാർക്ക് അർഹമായ പ്രാതിനിധ്യം ലഭിച്ചിട്ടില്ലായെന്നതാണ് സുകുമാരൻ നായരെ കുരയ്ക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ച ഘടകം. ലോക് സഭാ
തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ സമദൂരസിദ്ധാന്തത്തിലുറച്ചു നിന്ന നായർ മഹാസഭയ്ക്ക് ധാർമ്മികമായി യോഗ്യതയുണ്ടോ ഇത്തരമൊരു ആവശ്യമുന്നയിക്കാൻ. സമദൂരമെന്നാൽ കോൺഗ്രസിനുള്ള പിന്തുണ എന്നല്ലല്ലോ. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ സമുദായപരിഗണനവച്ചാണോ മന്ത്രിസഭ രൂപീകരിക്കേണ്ടതും സ്ഥനാർഥികളെ നിശ്ചയിക്കേണ്ടതും? അങ്ങനെതന്നെയാണ് ഇപ്പോൾ അനുവർത്തിച്ചുവരുന്ന രീതി എന്നുമറന്നുകൊണ്ടല്ല ഞാനിതുപറഞ്ഞത്.

“സ്ഥാനാർഥി നിർണ്ണയത്തിലും കേന്ദ്രമന്ത്രിസഭാ പ്രാതിനിധ്യത്തിലും മറ്റുസമുദായങ്ങൾക്ക് കൊടുത്ത പരിഗണന എൻ.എസ്.എസിനു കിട്ടിയില്ല” എന്ന സുകുമാരൻ നായരുടെ വ്യാകുലത ജനിപ്പിക്കുന്ന സംശയം ക്രൈസ്തവമന്ത്രിമാർ ക്രിസ്ത്യാനികൾക്കും മുസ്ലീം മന്ത്രിമാർ അവരുടെ സമുദായത്തിനും ഈഴവമന്ത്രിമാർ ഈഴവർക്കും മാത്രമേ ക്ഷേമപ്രവർത്തനങ്ങൾ നടത്തുകയുള്ളോ എന്നതാണ്. അങ്ങനെയെങ്കിൽ ബ്രാഹ്മണർ, പട്ടർ, പുലയർ, പറയൻ, വേലൻ, വേട്ടോൻ, മുക്കുവൻ, അരയൻ, കുശവൻ, തട്ടാൻ, കൊല്ലൻ, ആശാരി അങ്ങനെ സകലജാതിക്കും ഓരോ മന്ത്രിമാർ വേണ്ടിവരില്ലേ? എങ്കിലല്ലേ അവരുടെ സമുദായങ്ങൾക്കും അഭിവൃദ്ധിയുണ്ടാവൂ.

രാഷ്ട്രീയത്തിൽ മതപരമായ ഇടപെടലുകൾ അനുവദിക്കാതെ നോക്കേണ്ടത് രാഷ്ട്രീയക്കാർ തന്നെയാണ്. എന്നാൽ അവർതന്നെ ഇത്തരം സമുദായങ്ങളുടെ പിന്നാലെ പത്തോട്ടിനായി പരക്കം പായുന്നതും അങ്ങനെ ഇത്തരം സംഘടനകളെ സമ്മർദ്ധശക്തിയായി വളർത്തുന്നതും.

സമുദായസംഘടനകൾ സമൂഹത്തിന്റെമൊത്തത്തിലുള്ള വളർച്ചയ്ക്കായി പ്രവർത്തിക്കണമെന്ന് പറയേണ്ടതില്ല. അവരുടെ പ്രഥമപരിഗണന സമുദായത്തിന്റെ ഉന്നമനത്തിനുതന്നെയാവുകയെന്നത് സ്വാഭാവികം. ഓരോ സമുദായവും വളരുമ്പോൾ പരോക്ഷമായി സമൂഹം തന്നെയും നന്നാവുന്നു. എന്നാൽ അത്തരം ‘നന്നാവൽ‘ നന്നല്ല. മതേതരത്വമെന്നാൽ ആൾബലമുള്ള സമുദായങ്ങൾക്ക് ഭരണരംഗത്ത് നൽകുന്ന പ്രാതിനിധ്യമല്ല. ജാതിമത ചിന്തകൾക്കതീതമായി സകലജനത്തിനും ഒരുപോലെ ലഭ്യമാക്കേണ്ട നീതിയാണത്.

ഇനി നായന്മാരിലേയ്ക്ക് വന്നാൽ. നായർ സർവ്വീസ് സൊസൈറ്റി, സാമ്പത്തികമായി പിന്നോക്കം നിൽക്കുന്ന നായന്മാർക്ക് ഏതെങ്കിലും വിധത്തിലുള്ള സഹായസഹകരണങ്ങൾ നൽകുന്നുവെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല. അവർക്കൊരിക്കലും താങ്ങും തണലുമായിട്ടില്ല എൻ.എസ്.എസ്. അതിനാൽതന്നെ നായന്മാരെ മുഴുവനായി എൻ.എസ്.എസിന്റെ കൊടിക്കീഴിലെത്തിക്കാൻ പെരുന്നയിലെ പണിക്കർക്കും നായർക്കും ആയിട്ടുമില്ല. പെരുന്നയിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞാൽ പറഞ്ഞവന് കുത്തുന്ന വോട്ടർമാരുമല്ല ശരശരി നായന്മാർ. അവർക്ക് വ്യക്തമായ രാഷ്ട്രീയ കാഴ്ചപ്പാടും അന്തസ്സുമുണ്ട്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ നായർ സർവ്വീസ് സൊസൈറ്റി ഒരിക്കലും ഒരു വോട്ട് ബാങ്ക് ആവുന്നുമില്ല. ഈ തിരിച്ചറിവുപോലുമില്ലാത്തവരാണ് ഇന്ന് കേരളത്തിലെ ഇരുമുന്നണികളും. അവർ മാറി മാറി പെരുന്ന നിരങ്ങുന്നു. മ്ലേച്ഛന്മാർ.

വെള്ളാപ്പള്ളി നടേശന് ഈഴവസമുദായത്തിൽ കുറെയെങ്കിലും പിടിപാടുണ്ടാവുന്നത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സാമ്പത്തികശേഷിയും കൈവശമുള്ള ഗുണ്ടായിസവും കൊണ്ടുമാത്രമല്ല. താഴേക്കിടയിലുള്ള ഈഴവകുടുംബംഗങ്ങൾക്ക് രക്ഷപെടാനുള്ള പല പദ്ധതികളും അദ്ദേഹം ആസൂത്രണം ചെയ്യുന്നു. നിർദ്ധനകുടുംബത്തിലെ ഈഴവസ്ത്രീകൾക്ക് തയ്യൽ മെഷീനുകൾ വിതരണം ചെയ്യുന്നു. അങ്ങനെ കുറെയെങ്കിലും എസ്.എൻ.ഡി.പി യിൽനിന്നുമുള്ള പിന്തുണ ഈഴവർക്ക് ലഭ്യമാവുന്നുണ്ട്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ എസ്.എൻ.ഡി.പിയ്ക്ക് കുറേയൊക്കെ കേരളരാഷ്ട്രീയത്തിൽ സമ്മർദ്ധശക്തിയാവാൻ സാധിച്ചിട്ടുമുണ്ട്.

നാട്ടിൽ, എന്റെ വീടിനുതൊട്ടടുത്ത് ഒരു നിർധന നായർ കുടുംബമുണ്ട്. മൂന്നുപെൺ‌മക്കളും ഒരാൺകുട്ടിയും അടങ്ങുന്ന കുടുംബം. മൂത്തപെൺകുട്ടി MA, B.Ed കഴിഞ്ഞവൾ. അവളുടെ അച്ഛൻ ഞങ്ങളുടെ കരയോഗം പ്രസിഡന്റുമായി പെരുന്നയിൽ പോയി എൻ.എസ്.എസിന്റെ സ്കൂളുകളിലെവിടെയെങ്കിലുമൊരു ജോലി തരപ്പെടുത്തി കൊടുക്കാൻ അപേക്ഷിക്കുന്നു. സുകുമാരൻ നായർ എന്ന നായന്മാരുടെ അസിസ്റ്റന്റ് സെക്രട്ടറി ചോദിച്ചത് 3 ലക്ഷമാണ്. 3000 രൂപപോലും മാസവരുമാനമില്ലാത്ത നായർക്ക് മൂന്നുലക്ഷം എവിടെനിന്നുണ്ടാവാൻ. അവരുടെ വസ്തുവിറ്റാൽ പോലും ഒരു ലക്ഷത്തിനപ്പുറത്തേയ്ക്കൊരു തുക ലഭിക്കില്ല. ആകെ അദ്ദേഹത്തിനു സ്വന്തമായുള്ളത് പേരിനുപിന്നാലെ ‘നായർ’ എന്നൊരു വാൽ മാത്രം. അതുകൊണ്ടുമാത്രം യാതൊരു സംവരണങ്ങൾക്കും അവർ അർഹരുമല്ല.

ചെറുപ്പത്തിൽ, നാട്ടിലെ വായനശാലയിൽ നിന്നും അപ്രതീക്ഷിതമായി കൈവശം വന്ന ഒരു ബുക്കാണ് നായരായി ജനിച്ചതിൽ അഭിമാനം കൊള്ളാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത്.

എന്റെ ഓർമ്മ ശരിയാണെങ്കിൽ അത് ശ്രീ. സി.ആർ കേശവൻ‌വൈദ്യർ എന്നോ മറ്റോ പേരായ ഒരാളുടെ ബുക്കാണ്. അതിൽ മന്നത്തു പത്മനാഭന്റെ ചരിത്രം കുറിച്ചിട്ടുണ്ട്. മന്നത്താചാര്യന്റെ ആദ്യപൊതുപ്രവർത്തനങ്ങളിലൊന്ന് വൈക്കം സത്യാഗ്രഹത്തെ പിന്തുണയ്ക്കാനായി സവർണ്ണരുടെ ഒരു ജാഥ നയിക്കുക എന്നതായിരുന്നല്ലോ? അവർണ്ണർക്ക് ക്ഷേത്രത്തിൽ പ്രവേശിക്കാനുള്ള അവകാശത്തിനായി സവർണ്ണർ ജാഥ നയിക്കുന്നു. മാത്രവുമല്ല വീട്ടിലെ അടുക്കളയിലിരുത്തി ഒരു പുലയനെ ഇലയിട്ടൂട്ടി ഊണുകഴിഞ്ഞ് ആ ഇല തന്റെ അമ്മയെക്കൊണ്ട് എടുപ്പിച്ചയാളുമാണ് ശ്രീ. മന്നത്താചാര്യൻ. എത്ര ഉദാത്തമായ മാതൃക. ആ വലിയമനുഷ്യന്റെ സമുദായത്തിൽ പെട്ട ആളാണല്ലോ താനും എന്ന അറിവാണ് എന്നിൽ അഭിമാനം ജനിപ്പിച്ചത്. ആ അഭിമാനം ഒരിക്കലും ഇന്നേവരെ എന്നെ ഒരു വർഗീയവാദി ആക്കിമാറ്റിയിട്ടുമില്ല. ഞാൻ എല്ലാ സമുദായങ്ങളെയും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു. ഒപ്പം എന്റെ സമുദായത്തെയും.

പക്ഷേ, ഇപ്പോൾ അപമാനം കൊണ്ടെന്റെ ശിരസ്സുകുനിയുന്നു സുകുമാരൻ നായരെ. പെരുന്നയിലെ അങ്ങയുടെ ഓഫീസിലിരുന്ന് ഗതികെട്ട നായന്മാരുടെ പക്കൽ നിന്നും ജോലിയ്ക്കും സ്കൂൾ പ്രവേശനത്തിനുമൊക്കെ സംഭാവനപിരിക്കുമ്പോൾ അത് നൽകുന്നവരുടെ മുഖത്തൊന്ന് തല ഉയർത്തി നോക്കാനുള്ള സന്മനസ്സുപോലും കാണിക്കാറില്ല താങ്കളെന്നെനിക്കറിയാം. പാവം പണിക്കരെ മൂലയ്ക്കിരുത്തി താങ്കൾ തന്നെയാണ് പെരുന്നയിൽ കിട്ടുന്ന പണത്തിന് പൊരുന്നയിരിക്കുന്നതെന്നും കേട്ടു. താങ്കൾ നായന്മാരുടെ നാവായി വർത്തിക്കേണ്ടതില്ല. അവശേഷിക്കുന്ന അഭിമാനവുമായി ഞങ്ങൾ ഇവിടെ ജീവിക്കട്ടെ.

ഇനി മേൽ, താങ്കൾ കുരയ്ക്കരുത്. ഞാനടക്കമുള്ള സകല നായന്മാരെ കാണുമ്പോഴും ഭവാൻ എഴുന്നേറ്റ് കാലുകൾക്കിടയിൽ വാൽ തിരുകി മോങ്ങണം. ആ ശബ്ദം വിധേയത്വത്തിന്റേതുതന്നെയാവണം.


മന്നത്താചാര്യനു മാത്രം പ്രണാമം.